Kim kimin önünde şu dünyada..

| 27 Şubat 2008 Çarşamba

Bugünlerde en çok beni sarsan derinden derine yoklayan mevzu.. şu hayatı içtimaîyede kim kimin önündedir. İnsanda şüphesiz doymak bilmeyen bir nefis.. Bir bulsa bir daha ister karayı alsa akta benim olsun der misali.. ne elde etseniz gözünüz ilerilere ister istemez kayıyor..

Önceden üniversiteyi bir kazansakta bitirsek derken şimdi bu bölüm kesmedi şu bölümede bakalım diyoruz.Bu okulada yazılalım efendim yok şu kursa gidelim bu eğitimi bitirelim derken çürüyüp gidiyoruz içimiz boşalıyor.. hayattan tad alma dokularımız kopuyor bedenden biz robotlaşıyoruz..

Okursun doktor olursun.. yolsuzluk yaparsın hakimin önüne gelirsin.. okursun hakim olursun ev almak istersin mimarın önüne gelirsin.. okur mimar olursun karnın acıkır aşçının önüne gelirsin aşçı olursun.. kabiliyetin vardır yada okulunu okumuşsundur aşçı olmuşsundur hasta olursun doktorun önüne gelirsin.. çocuğun olur eğitim yaşı gelir öğretmenin önüne gelirsin .. okumuş öğretmen olmuşsundur eşya alacak olursun tüccarın önüne gelirsin.. o olursun bu olursun şu olursun ama hep birilerine muhtaçsın.. hep birilerinin önüne gelmek üzere yol alırsın.. ve bir gün ne olursan ol .. yol biter gün biter nefes biter istesende istemesende imamın önüne gelirsin ..

Dünya defterin kapanır yeni bir mecradan yol açılır , kabire girersin Münker ve Nekirin önüne gelirsin.. gün gelir kıyamet kopar Arş'ın önüne gelirsin.. Arştan hesabın önüne gelir.. Sen sonrasında sırat köprüsünün başına gelirsin.. ondan sonra ya cennetin kapısına ya cehennemin kapısına gelirsin.. ve zaten bu da önüne geldiğin son şeydir.. dahada önüne geleceğin birşey yoktur sonsuz nimet deryasında yahut sonsuz azap çukurunda ..

Şu üç günlük dünyada insanları görüyorum nokta kadar çıkar için dünyaları gözünü kırpmadan yakan mazlumu ezen ..

Yüreğim eziliyor artık dayanamıyorum.. Beynimi Hafakanlar basıyor.. Ne gecem gece ne gündüzüm gündüz.. başımda gitmek bilmez bir ağrı..

Depresyon deniliyor ilaçlar veriliyor.. ama sanırım bu da derdime derman olamayacak.. benim derdimin tek dermanı sosyal adalet! güçlünün değil haklının korunduğu ve hakkının teslim edildiği . kuzunun yalakalık olsun diye kurda kurban edilmediği , yetimin hakkının yenilmediği.. bir yaşam istiyorum..

Ama korkarım benim bunu bu dünyada görmeye ömrüm yetmeyecek..

Ama bilmek bile huzur veriyor ki.. Hesabın sorulacağı haksızlığın yapanın yanına kâr kalmayacağı bir yere doğru gidiyoruz.. Benim gücüm yetmeyipte ses çıkartamadığım sosyal adaletsizliğin hesabının sorulacağı ve kimseninde karşı koyamayacağı bir sonsuz kudret var..

Bu dünyada '' şimdilik '' adalet sağlanamasa'da..

Monte Cristo kontu'nun son sahnesinde denildiği gibi..

Adaleti Allah Sağlayacak..

İstesenizde istemesenizde.. İşte o gün adaleti ve kimin ne hak ettiğini hep beraber göreceğiz..

Belki bizde adalet mizanında suçu günahı ağır olan güruhun içerisinde olacağız ama hiç olmazsa mazlumun hakkı mazluma verilecek ya bunun düşüncesi bile rahatlatıyor içimin dört bir yanını söndürüyor ezilen ve yanan damarlarımı..

Kim bilir belkide '' Merhamet '' denilir affediliriz..